BOLETIN DE LA REAL ACADEMIA GALLEGA 105
Curros reacion?u. ; ?Esquecer a sua terra? ?Esquecer a lingua
doc?sima que ti?a deprendido de neno? ?Non! ?Iso nen ti?a acon
tecido nen pod?a acontecer!
E nafeuto, acode. ao Certame de Ourense e outer' o primeiro
premio ao tr?tico de poes?as que describer': Unha 'tradiz?n;' un
tipo e un costume. As ` tres manificas poes?as son: "A Virxe do
Cristal". "0 gueiteiro" e "Unha boda en Einib?".
Quixo as? dar testem??a da sua presencia na literatura rexional
que daquela r?xurd?a, e mais do seu .grande amor ? Galiza e ,?
sua lingua; e :abof? que a testemu?a de tan'enraiga?ados senti
mentos, de tan puros afeutos que ani?aban no peito do poeta,
f?xose patente .para ent?n e para sempre; porque naquelas fer
mosas obras resaltan d'unha maneira irrefut?bele.
Mas, comprenderemos mellor estes sentimentos vendo o que
ele mesmo nos di na "Introducci?n" ao libro "Aires da mi?a
Terra":
Escribir nada mais pra unha provincia
Ou, oom'os povos ?rcades fixeron;
Escribir sobre a casca dos ourtizos,
C?seq?e todo ven ? ser o mesmo.
A nosa vos, n? soled? perdida,
Blorrer? sen deixar siquera ise eco
Que a brisa malenc?nica de outono
Deixa na copa azul dos ameneiros.
Pero iso o non retr?i. ?Qu? importa que a sua obra poida
morrer no esq?er?ement?? ?Qu?, que s?mente uns poucos mi
lleiros de persoas poidan comprendela? Ele escr?bea por un pulo
do seu amor ?. terra de nascenza, e mais a lingua que nela se fala.
Ele escr?bea en lembranza da sua nai, lonxana; da sua nai, ' ?
que tanto lie qu?r.
Nai l adorada' nail, martir escura...
como d? na sua elexia anos mais tarde, cando a. sua nai morre;
e a doce lingua, a
Fala dos meus ab?s, fala en que os par?as,
De tr?voa e poIvo e de sudor cubertos,
Piden a terra o grau ida c?r do sangue
Qu'%a de cebar a besta do laudemio...