?
poleltn de la ?teal ylcaaemia datlega
que a dos heroes de Murger, e cen veces mais nobre : porque A??n
non loitou pola sua groria d'artista senon polo trunfo da libertade
beneficiosa para todos e pola redenci?n da terra nativa.
Curros no Divino Sainete pon nos seus labios estas triadas :Morto en Castill
fun d'o hospital para a cova
levado n'unha angarilla.
Un amigo verdadeiro,
amparo men moitas veces,
o bon Euxenio Monteiro,
do men tr?nsito avisado
iba tr?s do meu cadavre
mais que cu morto e desolado.
De certo qu'?l non soubera
ila mi?a final batalla
a loita sinistra e fera.
Se d'ela eu conta lle dira,
cal me redim?u d'os foros
da fame me redimira.
N'a fosa com?n collido,
cayeu sobre o morto a terra,
cayeu sobre a terra o olvido.
Yeu n'aquel silencio manso,
gocei pola vez primeira
unha miga de descanso.
Do hospital foi para a fosa com?n o noso poeta; lonxe de Ga
licia, seguido por un solo paisano ?se non minte a referenza de
Curros? que se chamaba Montero R?os. ? Montero Rios! Vede aqu?
outro galego a quen moito combatimos mentras viveu, pero a quen
hoxe, xa morto, comparando tempos con tempos, temos que lembrar
con agarimo. Por que ?l, dono d'un rexo esp?rito xur?dico, renun
ciou a c?tedra que esplicaba en Santiago, sufrindo miseria e deste
rro, cando condenou un goberno ausolutista e reaicionario a liberta
de da ensi?anza; ? belo xesto dos que agora non se ven en ningures!
Porque ?l trouxo ? lexislaci?n espaf?ola cantas instituci?ns demo
cr?ticas trunfaban na Europa culta, e se non foi sempre o politico
exemprar que quix?ramos, a culpa non cabe botarlla a ?l. N'un
pobo sin senso civil e liberal, n'un pals sin pulso, o estadista mais
honrado e mais talentudo do mundo, acabaria fac?ndose cacique.
E isto ll'aconteceu a Montero R?os, o ?nico acompafiante do cadavre
de Afl?n, d'este noso poeta infelis cuios restos mortaes perd?ronse
na fosa com?n, na fosa com?n que cantou o portugu?s Guerra Xun
queiro n'un fermoso poema A Velhice do Padre Eterao, dicindo