l S
? BOLET?N DE LA HEAL ACADEMIA GALLEGA ' f 185
iele andaba a rexer a segredaria municipal de Mea?o, canlas
veces me chamaba pra . me decir, co seu sorriso ledo, mais sem.
pre cun fondo triste de se?ardade: ?Recib?n carta de Moncho.
Ven a vela. , Cartas de seu fillo, anciosamente agardadas, que
vi?a?` de, aq lela` terr? i onde ?l?' p'ens?ra. ir'e'n?n fora 'coarenta
anos antes.
Funo vendo descaecer d?a a d?a, aquel home b?, amante dos
seus e do seu ciircundado, petrucial, de poucas verbas ielas un
p?uc?` ro?cas, que lle deixou ,a moita xente do meu tempo, nun
cantar,` unha fe iunha ?briga; sempre co seu sorriso aberto,
acarin"ante, que Ile' asulcaba' o rosto como a grade o fai ca Terra
lenturenta, e que foi, deica volveli a ?la,` a su ilicarnaci?n
mais sobranceira.
LuIs BOULABREY
a?.