182 BOLETIN DE LA REAL ACADEMIAGALLEGA
canto ? ermida do "Preludi" de M?sen . Chinto Verdaguer, do
que paso seguido as, duas primeiras quintelas.
No fondo de unha leda.`carballeira
fuxitiva do sol abrasador,
seivos eu de unha hermida que a sua, veira
agarima e da sombra, unha roseira
na que puxo o seu ni?o un reise?or.
Noite e d?a antre as rosas, seu encanto,
nunha ponla en que amante fixo o ni?o,
, ergue o seu tenro .e melonioso canto
o reise?or gal?n. Ai, tenvos tanto
que contarlle ? roseira o paxari?o !
Eis, cicais, os primeiros versos impr?ntados p?r Ram?n Ca
'banillas.
De algunlut maneira, soupen eu tamen naquel tempo que,
3oma todolos escolleitos, fixera dous viax?s as Americas: un,
no que tomou pasaxe pra Mexico... a ondem non foi, pois logo de
chegar ? Habana, nunha ma??n abrileira, tentou de facela alon
gar in?tilmente .por mais de dous anos, que pra ele o foran de
desterro, ata que turrou por ele a Terra. A segunda vez xa foi
direitament? pra ? Habana, de onde voltou de novo empurrado
polo vento mareiro da morri?a. All foi moito de todo. Coma to
dolos emigrantelo son: dependente de mostrador, empregado,
escrebinte, contable, periodista, escritor, e ainda contador e vi
cepresidente do Centro Galego.
Logo de chegar de Cuba, seica foi por pouco tempo segreda
rio do Conde de Creixel cando ?ste foi gobernadbr nalgures; e
soupen quo tentou faguer unhas oposici?ns ? Facenda P?brica
ou tentara outer unha credencial, coma meu pai a conseguira,
sendo desamparado por Riestra, o que lle valeu a ?ste as acri
monias de un soneto, que ainda soa en Cambados, e que logo,
por bondade mandou retirar d? edici?n da "Terra Asoballada".
No ano 1919 eu fun a estudar a Santiago os derradeiros anos
do bacherelato; e dempois daquela estada de cairo anos estre
mados nos que ?l villa de a cotio a Vilagarela polo sou quefacer,
a estampa do home foiseme da vista, mais; non da memoria. En
Santiago, destoncias, escomenzaba a bulir unha xeneraci?n no