BOLETÍN DA REAL ACADEMIA GALEGA
Manuel Curros Enríquez
Aténdase, en razón dos puntos comentados, ás significativas mostras seguintes:
Suspenso i atóneto, non lexos moverse mirou de labregos un fato misérrime De malas patacas mantidos, con leite, máis ben que non homes pantasmas parecen. Decote fozando na codia terrestre, toupeiras humanas que furan as sebes, o sangue das venas perdendo a torrentes traballan sin folgos un chau que n'é deles. Traballan? i o fruto que tras doce meses de loita recollen dos eidos que atenden, metá pró dominio, metá prós lebreles do fisco e da curia todiñolo perden, quedándose ó cabo de tantos riveses sin pan prós seus fillos, nin grau para semente. ? (?Mirando ao chau?, vv. 103130, pp. 526527) Que aquel que deixa seu natal curruncho e fóra dos seus eidos pón os pés, cando troca o segura polo incerto, ¡motivos ha de ter! Preguntaille, e diravos que sin rego
Nº 362
174