502 BOLET?N DE LA REAL ACADEMIA GALLEGA
Cronista oficial de Ver?n e filio predilecto, Membro da Asocia
ci?n Espa?ola de Antropolox?a, Etnograf?a e Prehistoria, Co
rrespondente da Associag?o dos Arque?logos Portugueses, Co
rrespondente da Real Academia da Historia, Vicepresidente do
Patronato do Museo do Pobo Galego, etc.
Nos traballos de Taboada Ohivite ?nos seus tres rumos si
nalados? latexa unha fonda e intelixente benquerencia ao cu
rruncho natal, e est?n insertos tanto o esp?ritu que os anima
coma a outura cient?fica conquerida nunha dimensi?n integra
dora da realidade hist?rica e social de Galicia. Niste aspecto a
s?a taref a investigadora sobrepasa ? noutro tempo meritoria
dos chamados "historiadores locales", porque o pensamento que
inspira a obra de Taboada est? nunha l?nea trascendente e a
tono cos novas tempos.
Falta a filiaci?n do investigador e a s?a reco?ecida fideli
dade ? que il chamaba "tric?pite ourens?" ?Otero Pedrayo,
Risco, Cuevillas?, se algu?n quixese facer comparanzas con
outros nomas da cultura galega, peno que tres ser?an os per
soeiros que gardan m?is semellanza con Taboada: en primeiro
termo con don Armo del 'Castillo, con quen emparenta non so
mentes palas com?ns actividades arqueol?xicas, art?sticas e
hist?ricas, sen?n pala sandia vocaci?n universitaria, licenci?n
dose, xa maduros e por libre, na Facultada de Historia da Uni
versidade de Santiago, e tendo que pasar polo control adminis
trativo dos ex?menes en disciplinas nas que os dous ti?an xa
recoriecida autoridade sobranceira mesmo nos ?metos oficiais.
As semellanzas medran na comparanza con don Federico Me,
cirieira e Pardo de Lama, cuia semblanza necrol?xica lle Mora
confiada gola nosa Corporaci?n a Xes?s Taboada (Bolet?n, n?
mero 352, 1970), e con Ferm?n Bauza Brey, tan aohegados os
dous a 'Cuevillas, e parecidos na minucia e precisi?n do dato e
na exquisita sensibilidade. A nota necrol?xica de Bauza ? as?
mesmo da autor?a de Taboada.
Tam?n no caso de Taboada p?dese decir que "o borne inda
? millar". Aprendeu dos tres mestres aquela finura e xentileza
que tanto os caracterizou, e as? foi un amigo e compa?eiro leal,
xeneroso con todos, aberto sempre ? cordialidade, fautor de ar
mon?a e concordia. Atento aos ?xitos dos amigos non silenciou
ning?n, e o seu comentario, oportuno e cordial, xurd?a na re
vista, no artigo xornal?stico, na ep?stola amical.