' GALICIA EN AZORIN
Por XOSt FILGUEIRA VALVERDE
(Discurso lido en memoria do, Excmo. se?or"
don Xos? Martinez Ruiz, Acad?mico de Ho
nor, na xunta celebrada pola Real Academia
Gallega o once de xu?o do 1967.)
Senores Acad?micos:
Faime a Corporaci?n grande e asinalada merc? ? encomen
d?reme a gabanza do finado Acad?mico de Honra don Xos?
Martinez Ruiz. 0 feito mesmo de que Azor?n acadase tal t?duo,
poucas veces outorgado, revela ?s craras, c?nto podia deberlle
Galicia e c?mo quixo a nosa Academia responder por ela. Non
nacera antre n?s, non ti?a tronquid? galega nin fixera eiqu?
estad?a demorada. Non fora galego, fora ?entendedor? deste
Fisterre tan alonxado da terra onde nacera. Nos tempos dos
Cancioneiros esa verba val?a pra decir canto se quixera do na
morado; aqu?celle ben a ?l, que endenantes de se achegar ao
fogar de Rosal?a era xa pregoeiro dos seus bens, goz?rase en
soerguelos, en levalos, con fervor, ?s m?is.
Terras hay que se impo?en a quen a elas chega, terras que
espertan o noso ademirar e terras de engado, que fan pra sempre
seu o alleo. X?gase con verbas andadas cando se di que son
?meigas?, que enlevan e fadan. No entanto, coma no sebal do
m?is sinxelo dito durme unha grande verdade, ? certo que moitos
homes vindos de lonxe, en todolos tempos foron ga?ados, enga
yolados polo m?xico ?feitizo? que a nosa ten. Alg?ns, dende