soletin de la y?cademia Gallega ' 221
descoiiecidas c quo os autorcs revionaes, sen o menor est??iulo,
desilusionados ao ver o seu esf?rzo in?til, deixen de cscribir obras
que,haber?an dc permauecerin?dit?s indefinidamente.
n Teatro Galego, como manifestaz?n da nosa propia cultura,
conio cstudo da vida cia nosa terra, podeedebe ser a par ,quo un
motiv?o de distraici?n, un medio de espansi?n do noso idearium c
unha iorma art?stica de vigorizar a uuodalidade caraiter?stica do
pobo galego nos seus sentimentos c no scu pensar, na forma de
iesprcsi?n, na mesma cstdlica, cousa en todo difrente das demais
da pcn?nsula.
Pero non quer esto dicir que a nosa dram?tica d?bese. cinxir
aos limitados moldes da vida dos nosos labregos. Vida (? tam?n. a
vida das nosas ?ilas,e das nosas cidades, que, d? motivos d'abondo
para o c?esenrolo de m?ltipres episodios.dram?ticos ou c?micos sin
que deixen de see galegos ,porque ;se asomellen ? an?logos pro
bremas ou casos de distinta rex??n on inda de diirente n.azona=
lidade.
E on ?llemo caso, todos aqueles acontecementos ou ideias que
poidan inspirar unha obra art?stica, te?lan ou non seu desenrolo
na Galicia, 4.por qu? non habemos de os adoutar para o noso
Teatro Galego como se adoutan para calesquer outro Teatro ? do
unindo`1
Neste senso present?rase por n?s unha ponencia ao primeiro
Congreso de Estudos Galegos celebrado na Cru?a en Agosto do
1919, quo , foi aprobada po1 . seiz?n correspondente, e na que se
facia co?star quo ao Teatro Galego pertence toda aquela obra es
crita orixin?lmente ? na fala galega calquera que sexa o set asunto
ou ambente..
Antre as obras derradeiras do noso Teatro in?ciase unha .ten
dencia a presentaz?n do tipos mais cultos, de xentes acomodadas.
A vida nos ,; paws ascntados no campo ou nas vili?as sinxelas. A
vida, tam?n das nosas cidades, vida de erase meia, de comercian'
tes e senoritas. Dcsta eras son A man de Santi?a, A Fidalga, Ma
ria Rosa, 0 . pecado alleo, Almas mortas, Denosi?a, A= fiestra
oaldeira, 0 engano, 0 pago, E . seguimos ? rolar..., Coas ?s
crebadas.
D?selle as?: mais variedade ?s' obras son que perdan nada de
ambente nin de galeguidade, se ben estas obras como mais dificul
? tosas; son tani?n as que menos se representan e po'lo tanto as '
menos coficcidas. ?