36 BOLET?N DE LA REAL ACADEMIA GALLEGA
He aqu? un romance de un canto de seitura:
Mina nai mand?ume ? fonte,?
? fonte do salgueiri?o;
mand?ume lavala xerra
ca folla do romeiri?o
ieu laveina con area
e quebr?ille un bouqueli?o...
?Anda ti, perra traidora,
?d?nde ti?as o sentido? ?
?Eu nono ti?a na roca
nin tampouco no sarillo,
que o ti?a en aquel gal?n
que anda de amores conmigo.
He aqu? como se expresa, en elevado canto,'Cabanillas, reco
giendo este venero tradicional:
?Agoa homilde, ?goa irm?n,
?goa chea de gracia, de dozura e beleza!
?Agoa maina, ?goa san,
que eres toda limpeza,
craridade e sa?de
e fartura de pan, ? ?
que eres toda virtud?
contra o aire do sapo,,o ferr?n do alacr?n,
a pezo?a da cobra b a dentada do can!
?Agoa boa que prega, e que ri, e que canta,
antre todas as cousas eres: bendita e santa!
E dos homes e os vermes este mundo emporcado, ?
este berce de d?r...
E dos ames e os limpos ese ceo azuado,
a divina seara
onde trunfa o amor...
? A ?goa boa, a ?goa homilde,.a ?goa crara,
? de Noso Se?or!
No ser?a dif?cil encontrar en los dem?s poetas gallegos, pasa
dos y presentes, ese metabolismo de las ideas populares, y as? la
poes?a del gran Cabanillas s?lo va por v?a de paradigma. ?
II
? i
La observaci?n humana ha cre?do descubrir ?y as? lo han
cre?do y creen las mentes primitivas? en el agua, poderes de des
trucci?n al par de energ?as creadoras, y los or?genes de esta creen
}