BOLET?N DE LA REAL ACADEMIA GALLEGA 25
espigas ap?s dos ` seitureiros. Pro acaesc?u que aquil eido ti?a
un dono chamado Booz, da familia de Elimelech. 4 I eis que o
dono cheg?u de Bel?n e d?xolle aos que ceifaban: ?0 Se?or sexa
convosco?. Iles respond?ronlle: ?0 Se?or te abenzoe?. 5 Booz
pregunt?ulle ao que dirix?a o traballo: ?De qu?n ? ista rapaza??
6 Ao que respond?u o home: ?t unha moabita que veu con Noe
mi do pals de Moab, 7 e preg?ume que lle permitira apa?ar nas
espigas que quedan ciscadas detr?is dos seitureiros. Anda eiqu?
dende a ma??n deica agora e nin por un intre volv?u a sua casa?.
8 E Booz dixo a Rut: ?Escoita, filla; non vaias apa?ar a nin
g?n outro eido nin te alonxes diste lugar. X?ntate coas mi?as
criadas, 9 e por onde elas seguen, ti s?gueas. Pois eu mand?i aos
meus servintes que ning?n te anoxe. E se tes sede, ach?gate aos
troxes e bebe da auga que iles beben?. 10 Daquela Rut, abatendo
a faciana i axoellando, d?xolle: ?De ?nde me ven a min atopar
gracia diante os teus ollos e que ti trates coisa dinidade a unha
muller forasteira?? 11 Il respond?ulle: ?Refer?ronme todo o que
levas feito pola tua sogra dende a morte do teu home, e c?mo
leixaches aos teus parentes i a terra onde naciches pra vires a
iste pobo que denantes desco?ec?as. 12 0 Se?or che pague polas
tuas obras e recibas grandes b?s do Se?or Deus de Israel, cara o
que vi?eches e por baixo de cuias azas te acobexaches!? 13 Ela
dixo: ?Atop?i gracia diante os teus ollos, meu se?or, que me con
solaches fal?ndolle ao coraz?n da tua serva, en nada semellante
a calquera das tuas criadas?. 14 E Booz d?xolle a ela: ?Cando
chegue a hora de xantar, yen eiqu? e come pan ? molla o teu bo
cado no vinagre?. Sent?use, pois, ela a car?n dos seitureiros, co
m?u graus a fartar e gard?u as sobras. 15 Dimp?is ergu?use pra
tornar ao respigo. Booz deu ordens aos criados decindo: ?A?nda
que ela se misture convosco na xeira, IM non privedes, 16 e dei
xade ca?r a mantenta algunhas espigas das vosas gavelas, pra que
ela as pa?e do chau sin vergo?a e sin que ningu?n lle te?a nada
que reprender?.
17 Ela ent?n apa??u no eido deica o vespro e, dimp?is de
abalar as espigas recollidas bat?ndoas cunha vara, xunt?u cu?se
que unha tega de ferraia, catro ceram?s. 18 E bot?ndoos ?s costas,
volt?u ? cidade i amos?ullos ? sogra; i a maiores sac?u, pra dar
llas a ela, as sobras da comida de que se fartara. 19 A sogra d?xo