24 BOLETfN DE LA REAL ACADEMIA GALLEGA
ron outra vez a chorar. Orfa bic?u ? sogra i ao cabo march?use.
Mais Rut apeg?use ? sogra. 15 Daquela Noemi d?xolle: ?Veleh?
c?mo a tua cu?ada volta pra o seu pobo i os seus deuses. Vaite
coela?. 16 Ao que Rut retrous?u: ?Non teimes m?is en que te
deixe e me marche, pois pra onde ti vaias all ir?i eu, e onde ti
mores all morar?i tam?n. 0 teu pobo ? o meu pobo, i o teu Deus
? o meu Deus. 17 A terra que a ti te acolla cando morras, a min
me acoller?, pois nela ter?i o meu sartego. 0 Se?or me faga iso
e me engada isoutro se non ? somentes a morte quen me separe
de ti!?
Noemi chega a Bel?n con Rut
18 Vendo Noemi a rexa vontade de Rut de cami?ar coela, non
quixo m?is contradecila nin convencela de que voltase cos seus.
19 F?ronse xuntas e chegaron a Bel?n. Adur entraron na cidade,
ben logo a nova corral entre toda a xente; as mulleres dec?an:
?Ista ? aquila Noemi?. 20 E ela adevirt?ulles: ?Me non chamedes
Noemi (ou sexa: fermosa), pro cham?deme Mara (ou sexa: ace
da), porque o Omnipotente ateig?ume de margureza. 21 Eu sa?n
de eiqu? chea, pro. o Se?or torn?ume veleira. Por qu? me chama
des, logo, Noemi, se o Se?or me abaix?u e me acor?u o Omnipo
tente?? 22 Veu, pois, Noemi con Rut de Moab, a sua nora, da
terra do seu pelerinaxe; volt?u a Bela cando se encetaba a sei
tura da ferraia.
Rut no eido de Booz
Cap. 2
1 Eis que Elimelech era parente dun home de moito poder,
abastado de grande riqueza, chamado Booz.
2 E Rut, a moabita, d?xolle ? sua sogra: ?Se queres, ir?i ao
campo collelas espigas que lle caian da mau aos seitureiros all
onde poida achar alg?n petrucio de boa alma que se amercee de
min?. E ela respond?ulle: ?Vai, mi?a filla?. 3 Foi a nora apa?ala