196 130LETIN DE LA REAL ACADEMIA GALLEGA
Pois que se me encarece a urxencia dado que se precisa do ditame
corporativo pra un tr?mite perentorio de ?ndole legal, paso a emitilo,
axust?ndome aos termos estrictos en que o se?or Casabella o demanda:
a) Si o nome EUSENDA ?que figura no Cancionero de Sampedro
e Folgar, editado en 1942 polo Museo de Pontevedra?, ? un
nome propio;
b) Non estramb?tico nin contrario ao decoro, e
c) Do que non haxa traduci?n ao castel?n.
Digo, en resposta, o seguinte:
A) Inda que no tempo de hoxe poida ser i?orado en estratos non
populares, ou ling??sticamente non cultivados, da poboaci?n galega, non
colle ningunha d?beda que EUSENDA ? verdadeiro nome propio de mu
ller, pod?ndose ollar nel a lex?tima derivaci?n arromanzada, e non tipo
alg?n de deformaci?n vulgar ou inculta, do co?ecido antrop?nimo xer
m?nico Adosinda.
O proceso de adaptaci?n romance, por causa da relaxaci?n e perda
do d, repres?ntanno as fases seguintes: Adosinda > Aosenda >
Eusenda ou, tam?n, Ousenda.
O prototipo xerm?nico latinizado A d o s i n d u s ou Adosinda
at?pase testificado mentas veces na documentaci?n medieval galega.
Poder?amos aducir d?ceas de citaci?ns. Ahonde con nos referir ao feito
de que Adosinda era xa, nos albores do reino de Asturias, o nome
da filia de don Alfonso I, que cas?u co rei don Silo (f 783), e con nos
remitir a un dos m?is antergos diplomas do pa?s galego: o de Sobrado
dos Monxes, do ano 842, en que figura Adosindus nunha relaci?n
de dezas?is persoaxes, portadores todos eles de nomes tam?n xerm?ni
cos (x?xase EMILIO S?EZ, Documentos in?ditos del reino de Asturias, en
Anuario de Historia del Derecho Espa?ol).
A voz xerm?nica s i n p s "cami?o; viaxe; espedici?n militar", entra,
?s veces como precompo?ente e, outras, de poscompo?ente, nunha man
chea de formas da nosa antropon?mia medieval ou recente.
Limitar?ime a lembrar as bases, xa latinizadas, de alg?ns nomes ben
sabidos de persoa, ou de lugar por apricaci?n dos dos seus "possessores",
esparexidos polo territorio da antiga Galicia: Rodosindus / a
(>Rosendo/a), Ermesindus / a ()'Ermisendo/a; top?nimo Er
misende ou Ermesende), Fromosindus (top?nimo Fermosende),