BOLETiN DE LA REAL ACADEMIA GALLEGA 95
portado, estudian'e ocasional de Farmacia e tahur de voc?
c??n que `a ti?a engaiolada co as suas artes falangueir?s.
A moci?a era fe'iz co as suas ilusi?ns, o amor enchiaa de
ledicia e cant?ndoio compet?a ; cos reise?ores que ani?aban
nos albres das b&ras do Barba?a, por tras da capela dos.
Remedios, donde a namorada viv?? ?nica filla dos pais que
a gardaban como un tesouro.
Mais un d?a o fementido gal?n, non vendo a presa
doada, voltoulle as costas e, dende aquela, ` mortas as ilu
si?ns da coitada Flora, nin volveu cantar, ;nin pisou mais.
as ruas nas que trunfara a sua beleza e o seu engad;o.
Non valeu que as amigas quixeran animala tratando de a
sacar do seu voluntario retiro, nin que os amigos loran
? rondala con guitarras e bandurrias; a elas fal?balles con
sorriso tristeiro e . cheo de amarguranza; a lies agra
decialles a fineza, mais pra coitada namor?d? xa non hab??
ledicia nin cousa que a esta vida a xunguira e foise mar
chando como o que era, como unha frol belida e recendente
que o outono se levou pra, sempre.
, A morte de Flora Morales puxo loito no coraz?n das
suas amigas, que lie adicaron sentidos versos.
I!I1:i~(i i,"i;i, 1 I;11ra ii.!~.?`!:'I;.