$oletin de la Academia Gal1'ega
0" mundo a sua f?rmula propia, a interpreitaceon sua do mundo
adoitada o ritmo xeneral do tempo. E dicir: ben pensado, celtis
mo, romanismo, barroquismo, e todal'as outras tempadas de ori
xinalidade e forza de esprito coscente e dono dos seus medios de
realizaz?n, son ensaios, ledos xogos, aispendiosos gastos de vida que
non esgotan nin merman o esenzal da inmorrente sustanza galega.
Por iso, mirada asegun a lus xusta e precisa, deixando abandoa
da toda paix?n, a Galiza tense que xuzgar come unha grande forza
vidal quo endexamais chegou ? perfeici?n que non pode ser chama
da cl?sica en ningun aspeito, e d? licenza pra dicir con xustiza e
verdade : o esprito da Galiza, nova, moza, est? pronto a realizare
anceios deica hoxe apenas mostrados como posibilid?s na hestoria.
Deseguida trasf?rmase a vise?n total e ouxetiva da Galiza. 0
paisaxe ledo e fermoso eisalta a enerx?a do traballo sempre novo;
as ro?nas e as lembranzas d'outro tempo pres?ntanse como promo
sas millor que come cousas feitas, e esquencidas; os tempos de
cisprendor como tempos de alborada e os de decadenza como fol
gos nos quo se adensa c ref ai a interna vidalidade. Derr?base . a
superestructura eisterior, falsa e imposta e rexurde a realidade
pronta pra todol'os ensaios e todol'os comprimentos do esprito
animador. Primeiramente, a raz?n da mocidade da Galiza repousa
no que equivocadamente poidemos supo?er sintom?teco signo de
vellez : na posesi?n da terra. Poucas haber? no mundo? algunhas
na Europa e na Asia h?mida,ningunha no duplo continente ame
ric?n? onde se te?a chegado a tan interim penetraz?n, da terra
pol'a raza e da raza pol'a terra, e temos que engadir pol'o mar.
Ya terra e mais o mar son garant?a de novidade. Eles ref?nse
acot?o e co elas a raza que as traballa e as ama. Poidera figurar
estrana a afirmaz?n porque c'un primeiro e superfizal ollar figu
ran todol'os pobos afincados no solar hest?rico, e non ? certo:.
Ainda na antiga cultura europea non abondan os pobos ben pran
tados no propio terr?n. Pra co?ecelos e difrenzalos n'iste punto
non chega con estudar a forma da propiedade e da eisprotazon,
non abonda ca interpreitaceon econ?mica da hestoria: hai que
mirar o pensamento e sobretudo a zona intuitiva da yalma popular
e do esprito persoalizado nas obras dos artistas e dos esquirtores;
e n'istas rexi?ns nas que verdadeiramentes, con trascendente ver
d?, latexa a esenza das culturas, sentiremos o tema hum?n armo
?osamente cinguido co tema natural, sin marchare entramos para
lelos sinon xuntos como arelando a mesma finalidade que cecais,