1
190 BOLET?N D? LA ACAUMIA G?L?G?
de que non ?l sen?n eles, o desen ? estampa coroandoo de esta ma
neira, a obra groriosa' que ? sua terra lle deb?a.
Sea o que queira, por unha ou outra causa, ?l deixabaa dormir
acariciada por seu cari?o, e segu?a ora corregindo un verso que non
lle parcela todo ? armonioso que desexaba, ora sustituindo unha
octava por que entendia mellor, sempre, sempre, poso o seu pen z
samento na perfeiz?n dos seus EOAS. Mais chegoulle o momento
en que o Ceo puxo fin ?s seus sa?as librando o probe vello do seu
traballo, e antes de morrer entregouna ? amor de esta Academia,
pra que a gardase como causa sagrada.
Y en verdade, ben sagrada, pois pra ?l e pra seu pa?s, escri
bia o seu poema no idioma materno e desde facia ? mesmo tempo
a os que con ?l falaban do dita asunto, tales eloxios que ningu?n
o sacaba do seu tema, do que o galego de Berganti?os, e o mellor
dos que se falan. na terra gaLician. 1
Aqui naceo, afirmaba, como quen di, pura santa; aqui tivo seu
berce, daqui foise estendendo; da carne e da sangre da rosa tribu,
levan ? pureza e son cari?oso con que se fala nestes campos. Pra
que se vaya perdendo fai falla marchar sobre a outra banda por
onde ? sombriso Tambre vay xemendo por entre as uces que erial
a dura terra de dallas ande a xente escoita xa a voz da monta?a
que lles da ? acento unha certa aspereza que Tire ?s que escoitamos
e nos fay recordar a que resoa ? l?d9 mar.
? J ? ? ?
Esta disonancia, que fac?a mais intensa as escarpadas faldas do
terreo por onde o rio leva as suas augas dormentes e os oscuros
ecos que pode decirse o abrigaban a pensar nos conflictos que a
poes?a e lengua levanlle o pensar nas cuestions que a cada momento
lle presentaban os que non estaban conformes co que ?l sosti?a.
Dos fil?logos quer?a prescindir. O noso P. Sarmiento, ? primeiro, 1
pois sosti?a, inda que dandolle .a primac?a no tratado de Paleograf?a
Espa?ola e demais traballos seus, que si o galego e ? portugu?s ti
flan o mesmo orixen, eran distintos, recordaba que, ?la lengua an
tigua de Francia es muy parecida a la gallega?. E polleo m?s
adiente, ?los instrumentos antiguos en vulgar portugu?s y los que
en gran n?mero se hallan en Galicia donde se escribieron en ga
llego desde el siglo xu en que se dejaron de escribir en lat?n hasta
el siglo xvi y tiempo del emperador Carlos V, son tan unos en el
lenguaje, como si fueran de una misma provincia?. Mais esa di
ferencia que nota no seu tempo, nona vemos inda hoxe en as cen
parroquias da actual Galicia; tanto no acento como no vocabulario,