<.^
1 88 BOLET?N DE LA ACADEMIA GALLEGA
Envolto en duro ferro
Noutras rudas Therm?pilas.
No h?roe Gondar personificouse o noso poeta, as? como a ga
rrida Rendar que aparece nos seus versos dotada das bravas con
dici?ns da diosa guerreira amante da sua terra, encerra tal vez o
recordo' da que vive no seu coraz?n e no seu pensamento. zainos
compartir co eles nas suas grorias e traballos, os do corpo ben
comprido Cairbar e Gundariz ? quen ? primeiro lle roga que lle
cante `os antigos feitos dos seus.
?Oh nieto de Gondomil,
Y del noble Curban hijo
?Los acentos de mi patria,
Son tristes y fugitivos
lle contesta ? seu amigo e pra ? agasallar chama ? bardo Tomil, ?
do nobre andar, que non he outro que o noso bardo, pra que rom
pendo as br?temas que envolven ? pasado lles conte os feitos nados
nos groriosos campos berganti??ns.
Ent?n Toimil, con grande alento e c'os acentos mais animosos
Os suidosos recordos,
Canta da doce Finjan,
enchendo de tristeza a alma dos seus amigos, e concluindo o seu
relato, d?:
Amado dos nobres celtas,
Vello pinal de Frox?n;
Os nosos antepasados,
Compaileiros da tua ed?,
Non longe de ti repousan,
Mais nunca despertar?n;
E seus sepulcros antigos
Alumbra o branco luar.
Corno vedes, nos nomes dos lugares que ten diante dos ollos, o
noso poeta personifica, cando nos fai entrar no relato, os h?roes
dignos de toda lembranza, recordando tam?n '? boa Mara?as, a do
maxestuoso andar, ? quen nos presenta desde?ando de nova os
adornos dos tenros anos e cinguindose o elmo e escudo, persiguin
do os corzos na gandra, peleando ? lado do seu amadioi, e a seulado
recibindo ? morte na loita. Chor?rona os bardos e Pondal mais
que ning?n, pois ? Maroftas ?nome sustantivo sin duda algunha
de Maria? eralle tan cara, que non soupo como despedirse dela
sin contar as suas prendas como muller e coma guerreira, de