Dolet?n de la Real>5kcademia'Gallega 255
Por iso ? desentra?ar sua sustancia e fundamento base de atopar, e de
feito at?pase n' alas, a intima e propia personalid? de quen as cre?u ?
sua imaxen e somellanza.
Ista individualid?, iste personalismo d' a obra literaria non empeza
nin moito menos pra que as d' unha edade, d' un lugar, d' unha nacion
poidan ofercer caracteres xen?ricos e comuns capaces de servirlles de
destintivo pr' agrupalos porque si ? certo, como queda dito, que cada
? poeta ascribe, si o ? de veras, coma sinte e coma pensa, e por iso sella
? as suas obr?s c' a sua propia e personal estampilla, non ? menos verda
de qu? cada home ? fillo d' o seu tempo e d' o seu lugar, d' as circuns
tancias qu'o rodeyan, d'o medio ambience, en fin, que sobre d'?l act?ae
sobre d'?l imprime tamen a sua contrasefia.
E antes de pasar adiante e non sin pidirile mil pardons 8 Sr. Mon
tenegro hame de dar licencia o meu amigo e compa?eiro pra que la
manta que n'o tema proposto non houbese afondado mais, chegando
mesma m?dula d'o asunto disecando freba 'por freba e c?lula por c?lu
l? as ()bras todas d'a gallega literatura pra atopar al? n'o mais ?ntemo
d'o seu ser a propiayalma que iba buscando, ispida e limpa pra ser
vista sin estorbos nin celaxe3. Ant?xaseme que qued?ndos? coma se
quedou preto d'o coiro personalizou pouco a poes?a gallega xa que en
lei direita as si?ales que coma suas lle asina son comuns e xeneraes en
demas?a. Casementes n'hay literatura ? quen non correspondan.
E a gallega a mais d'elas, que tam?n lle tocan coma ? tod?s, t?n
outras que mais craramente a caracterizan e polo tanto son mais ben
a suayalma. Taes son as notas s?bxetiva e descriptiva. Unha e outra,
sin ser, craro est?, esclusivas d'as nosas obras est?n n'elas tan fonda
mente sintidas e con alas talmente maridadas, que mesmo n'? posible
d'elas separalas. Non compre demostrar ista afirmaci?n con exemplos,
que si as? fora, afellas qu'os hay ? barullo n'o noso Parnaso. Ben se
pode decir qu'a porf?a par?s que s' empe?an en confirmala todo1 os
nosos poetas.
E mais ambas ? duas son f?ciles de razonar sin moito traballo.
A pirmeira ? quezais condici?n de raza. Somos nos os gallegos cala
dos, trist?s, malenc?nicos, metidos al? dentro de nosoutros mesmos,
non derramados para fora e pouco parleiros; e po1a mesma pensamos
mais e acaso mais fondo e mais firmes qu'outros de contraria condi
ci?n. E por iso Was nosas longas e caladas meditaci?s ainda sin per
catarnos d`elo estudiamonos compridamente; e anaco por anaco, e peza
por peza, descompo?emos e desarmamos toda a maquina d`o noso
esprito, ? n'iste estudio e traballo complac?monos de moito boo xeito