BOLETIN DE LA REAL ACAI)E\IIA GALLEGA 173
? que te ergu?s altivo,
? rei da soed?,
? o frente o mist?reo calado' do ceo,
?s p?s o mist?reo bruante do mar!
As "sereas ourelas" do mar de Cambados, do dito murgui?n,
veleh? est?n no poema No vr?n amorosi?o, simbolizadas:.pra sem
pre na trainera, a barca "con dez remos por banda", que o poet?,
no desterro, fai berce dos sofios e lembranzas da s?a vida:
?Ou nave pescadora
da m?xica riveira
na que xoguei de neno!
? Ou branca fror mareira!
? Ou pelra briladora
do lago cambad?s
E o vivir maino e miudo da vila, veleh? qued?u retratado na
estampa de tons machadi?ns No casino, chea de corido, modelo
de aguda visi?n da realidade e de fina gracia costumista:
Nos vidros e na aceira e no tellado
trisca a choiva batida polo vento;
nun curruneho o conserxe, friolento,
sonea nun sill?n coxo e furado.
Uns se?ores que xogan o tresillo
no sal?n, por si foi posit) ou codillo
levantan un barullo que pon medo.
Nisas poes?as, como en tantas outras do vale xenial de A
noite estrelecida, vive e alenta o Cambados belido e forte, m?
xi.co e familiar que il amorosamente recre?u co poder suxeridor
e a gracia espresiva da s?a pruma.
Si poidera caber d?b?da de que Cabanillas devolveu xene
rosamente ? terra nai os bens que clela recibira, abondaria pen