454 BOLET?N DE LA REAL ACADEMIA GALLEGA
especificar de que ?ndole, para probar tan peregrinas afirma
ciones".
Cinniana debe chamarse Cinninia ou Cinninia como lle cha
ma Valerio M?ximo nos textos que chegaron a nosoutros. Non
puido estar en Viveiro porque, como dec?amos no citado libro,
si D?cimus Junius Brutus
"el que le puso cerco y no pudo rendirla, no pas? de Finisterre,
?c?mo esta poblaci?n pod?a estar en Vivero? Por si esto fuera
poco, el mismo Valerio M?ximo nos dice que Cinninia era de los
lusitanos y que casi toda la Lusitania se hab?a entregado a Bruto.
Dif?cil es, hoy por hoy, localizarla, pero Vivero est? del todo des
cartado.
"De Cauca, patria de Teodosio y probablemente de su esposa
Aelia Flaccilla, es aventurado situarla en Vivero, pero la tesis vi
variense no est? exenta de razones".
Moito levo matinado encol destes temas. Recentemente pu
bliquei un traballo, onde recollo canto se dixo das d?as civita
tes. Publicouse en Braga, na revista BRACARA AUGUSTA, vol.
XXXV, fase. 79 (92), JaneiroDezembro de 1931. Con separata
e este t?doo "Cinninia la invencible ciudad lusitana y Cauca la
de Teodosio".
Al?n de Zocla que Cuevillas afirma ser "regi?n fronteriza
que pertenece hoy al distrito de Braganza y a la provincia de
Zamora", d?xose que estivera en Viveiro Flavia Lambris, da
que xa escrib?n na Gran Enciclopedia Gallega. Non hai proba
bilida?e de que ficase na nosa comarca, como remat?bamos ne
dito artigo:
"?En resumen, consideramos que Flavia Lambris no corres
ponde a ninguna de las ciudades mencionadas, y que su locali
zaol?n en la comarca vivariense resulta err?nea, puesto que es un'
hecho casi cierto que Vivero no estuvo habitado por los beedius?
sino por los citados egovarri y adovi".
Non remata a cadea con traer a Viveiro tantas "civitatesfl.
D?ronse nomes como os de Lambrica ou Lambriaca sin busca/
probas, e para remate xogaron e afirmaron que Laniobriga e a
seu patron?mico Laniobriensis, era craro que apuntaba ? top?
nieto Landrove, Landroviensis: Oxe est? ben probado que si
trata da que id. Ecclesia Laniobriensis, como acrarou Rub?n
Garc?a que engade:
"Perdida luego su condici?n episcopal, queda como ?nico rel
cuerdo de su pasada existencia la insignificante alde?ta de La?o1
bre, de apenas 33 habitantes, en donde se supone por razones toi