4 BOLETIN DE LA REAL ACADEMIA GALLEGA 327
des frescos, de pincelada solta e franca, que logra sin esforzo
sensibre un ritmo de' riquez? e amplitude xeneroshs. Pola te
m?tiea, pola gram?tica < espresiva, Cabanillas foi poeta inteiro,
?bondante e valente. Alga q?? foi de onte, que eic?is'"ser? de
man?, .pero que `de' hoxe non ?.
Hoxe, na nosa terra e no noso tempo, a grande poes?a ?,a
poes?a dunh?` Rosal?a, dun Pondal, dun qurros, dun Oabanillas..
Iles viviron en tempos nos que a poes?a gozaba a?nda dun gran
de prestixio popular. Os que vi?eron demp?is tiveron outra ta
refa que comprir. Inevitabremente, f?r?? poetas men?res, an
que foran,grandes poetas. Cabanillas foi grande poeta e poeta
ma?or.
Onde,rol?u o berce de Cabanillas, est? a s?a,cova. Galicia,
ergu?u Oita groria, na s?a .terra nadal, unha , ofrenda de pedra
que labr?wa, man de outro ;grande artista,, fillo dos mesmos .la
res. Por todoelo, Cambados ? xa terra sagra pra os galegos. No
cimiterio de,Fefi??ns, como Rosal?a outrora no de Adina, agar
da Cabanillas o intre do definitivo repouso en Santo Domingo de
Compostela.
Santo Domingo, nonde canto eu quixen . descansa,
vidas da ; mi?a vida, ; anacos das entra?as.
As? dec?a aquela que ,o , d?a 25, de:,maio de< (891 comenzar?a
a repousar no calado, recinto. No cortexo ;que, acompa???. a, Rot
sal?a polas r?as compostel?s cara o lugar do seu : final descanso,
figuraba Cabanillas, ent?n seminarista en San Marti?o Pinario.
Todos os galegos `alentamos na espranza' de que'algun'd?a Caba
nillas entre pol?s portas"dc Santo ,Domingo pra tecer un eterno
di?logo de silenzos coa nosa mortainmortal. A vihrde`Cambad?s
ao render as? a Galiza o froito ? m?is 'granado 'd?` s?a colleit?,
dar? ?n' exempro de piedade filial que' a far? predileita' do 'e?
raz?n materno"' ,