326 BOLETIN DE LA REAL ACADEMIA GALLEGA
volv?ume ,paxaro: de soave cantar. .
Copri?as de: amores
tri?i na t?a reixa, rendido gal?n.
?A neve do inverno fir?ume na gorxa,
mat?ume o xiar!
? Ped?n ser Legr?a ! . .
E a fada tam?n
axi?a torn?ume
so?do de ledo,;ridor cascabel.
Surr?n nos teus beixos,
brincando nos ollos, na frente e nas sens.
?Teu mozo, unha noite, bicoute...: de celos
tristeira. qued?i! ?
?Non , v?a camino
e quixen ser: Dorl;,..
Ench?use de n?boas, .
de b?goas e feles o meu coraz?n.
Mi?a alma, doente,
buscando consolos, a ti me l6v?u.
',, ? Un dia... outro d?a.. e . a ' dor nunca morre !.
?E vai a major!
Istacontida;emoci?n: de signo cl?sico;ista delicadeza. do sen
timent? digna de .Heine, caracteriza .verdadeiramente?a Cabani
llas. Os versos que ve?o de leer aparecen na s?a primitiva ver
si?n xa no primeiro libro do noso l?rico. Os anos non emba,
zaron ista cristalina craridade. Que fora adern?is iln escelente
pintor de esceas populares, que . renovara a nose.' poesia narra
tiva con orixinalidade grande, que espresara con forza senti
mentos colectivos, proba que Cabanillas era un artista supe
riormente dotado. Puls?utodas as cordas da lira. Foi o noso de
rradeiro poeta de grande alento, de grande plenitude humana.
Os tempos que seguiron, deron poetas menos completos. Poetas
que cultivaron intensivamente pequenas parcelas do mundo poe
tico. Poetas especializados, nos que a t?cnica convirt?use en vir
tuosismo. Comparados con Cabanillas, s?mellan poetas mutila
dos. Son miniaturistas apricad?simos frente a un pintor de gran