368 BOLETIN DE LA REAL ACADEMIA ,GALLEGA
crituras medioevaes, coa diferenza de que nestas empreg?base
o ?: ?condi??n, estipula??n, renuncia??n?, etc.
Adoita empregar a miudo o y: ?baylare, boteylle, coyro, de
reyto, eyxos, foy, gayta, m?yto, vieyro, inda que, outras veces
p?n muito, vieiro, etc. En documentos dos s?culos XIII ao XV
igualmente us?base o y; . mas,, hoxe empregamos de cote o i.
Nalg?ns, vocabros vemos igualmente algunhas diferenzas, co
mo vello, vella, coello, ollo, que algunhas, veces atopamos escre
bido ? maneira portuguesa velho, coelho, olho. Certamente, non
podemos concretar se estas diferenzas son debidas aos copistas
ou a Sarmiento.
Nos cantares figuran,, naturalmente, os aicidentes verbaes
imprescindibeles en todo escrito; mas, imonos referir s?mente
a aqueles que te?en algunha modalidade especia`l, como, por
exempro, o uso do infinitivo persoal, que ? unha caraiter?stica
do idioma galego que se non emprega no castel?n por non eisis
tire nesa lingua.
Abondan na terceira persoa do singular: bailare, botare,
lambere, lapare, facere, falare, navegare, servire, tere; e hai al
g?n tam?n que correspdnde ? terceira persoa: serem.
Antre os participios pasados aparescen alg?ns irregulares:
colleito, coseito, nado, enxerto; inda que eses verbos te?en o co
rrespondente participio collido, cosido, nascido, enxertado, os
irregulares empr?ganse adoito de abondo.
Emprega algunhas veces formas verbaes sincopadas, que cos
t?manse usar na conversa das nosas xentes campesi?as, por
exempro:
?Far?, por facer; . ?farme?, por facerme; ?farche?, por facerche.
?Dir?s?, por diredes ou deciredes.
?Estesen?, por estivesen.
?P??an?, por po??an.
?Tem?, por te?en.
?Viran?, por vi?eran.
Adoita escreber de cote o xerundio: Correndo, chegando, su
b?nd? e decendo, mercando e vendendo, indo, falando, vendendo,
ollando, baixando, etc. Non vemos, en troques, que use a forma
moi corrente na nosa terra de sustitu?r o xerundio polo infinitivo
do verbo precedido da preposiz?n ?: ? correr, ? vender, ? falar,