Estudos e investigacións sobre María Mariño
BOLETÍN DA REAL ACADEMIA GALEGA
NOTAS
1 ?voz primeira de nena perdida no bosque que chama por todo e por alguén.? (Blanco 2007ª: 135). ?La poésie se fait dans les bois? (Breton 1999: 122). ?Que a los árboles les canten / lo que les canté yo siendo niña.? (Mariño 2007: 128). ? (...) Onte amor do ourizo, / hoxe voz da esperanza.? (Mariño 1994: 95). Escrito entre 1958 e 1963 (Blanco 2007b: 132). Escrito en 1965 (Blanco 2007b: 132). Escrito entre 1966 e 1967 (Blanco 2007b: 132). Cf. igualmente Mariño 2007: 129. En Más allá del tiempo, María Mariño emprega habitualmente a palabra ?soto? para referirse ao bosque de castiñeiros. Mariño 1994: 95, 144, 117; Mariño 2007: 100. ?(...) / Logo serás a vianda / doutras folliñas novas, / doutras froriñas brancas.? (Mariño 1994: 96). Mariño 1994: 70, 74, 168, 196, 198. Cf. entre outras referencias, Mariño 1994: 67, 83, 100. Título dun poema de Palabra no Tempo (Mariño 1994: 82). Variacións do clásico ?ubi sunt? (Novo 2007: 120). ?mío / sólo un nombre será.? (Mariño 2007: 156).
2 3 4 5 6 7 8
9 10
11 12 13 14 15
73
Nº 368