?
t Dolettn de la Ieal ,kcademia~ 6allega
? Estimaba de te ver Danme os campos suidades,
Trinta d?as cada mes, E as vi?as ja vendimadas,
Cada semana seu d?a, E os paxari?os cantando
Cada d?a s?a ves. Nas tardes e madrugada.
Heime de casar na aldea A muller pegoulle ao home'
Anque sea cun rap?s, Coas varas de un argadelo;
Pra Ile peinar o cabelo Que lle pegue a seu marido
O de diante para atr?s. Ja que pode, est? ben feito.
Pasei pola tila porta, Mina nai, f?game a cea
Ergu?n os ollos e vin Se ? que quere que a coma,
Un letreiro que dec?a: Que quero ir ver unha rapaza
?Ti non eres para m?n.? Antes que o mar se polla.
? D?seme tanto por t? ?Qu? tes t? co men cabelo
Como a auga da barrela Que sea largo ou sea curto?
Que vai polo r?o abaixo; Contigo non hei casar,
Non fago mais caso d'ela. D?ixame andar ao men gusto.
Eu cantar cantaba ben, , Eu caseime cunha vella
A garganta non me ajada, Por gobernar mi?a vida;
Heina de mandar untar Pregoume o carancho nela,
Cunha laranja madura. Cainme pernas arriba.
Desde a aldea me mandaron Roupa da mina baranda,
Tres peras nun ramalli?o; Ronpi?a da milla boda,
?Quen me dera de saber ?Qu?n te ha de usar, milla roupa
De quen foi o regalillo! ?Hoje a do loito me ahonda!
Te?o un pesar como un pu?o, Cr?ate, vaite criando,
Un pu?o como un pesar, Rosa branca, ho xard?n,
Te?o un pesar como un pullo, ' Criate, vaite criando,
?Inda cho hei de contar! Que te cr?as?para min.
?a madre, como son sola Pasei por aqu? cantando
Non sabe ja que me faga, E despertando a quien dome,
Mercoume unha boa cofia ?Para que das soedades
Para po?erme de gala. A quen che f alar non pode!
Este men pau de carballo Neste lugari?o corto
' Non ? dreito como eu quero, Amores hei de tomar,
Por causa t?a, rapaza, Ben enriba, ben en baiho,
Todas as noites desvelo. Ben no medio do lugar.
Cando te vejo, te quero, Ti cham?cheme canci?o,'
Nena do men coraz?n, Mais eu non trabo a ningu?n,
Cando te vejo te qnero, E si ladro a tua porta
Cando non te vejo, non. E porque te quero ben.
? Non hay cantiga no mundo Se souberan os casados
Que non te?a seu refr?n; A virt? que ten a ruda, ?
Nunca ningu?n faga conta A colleran e prantaran
Sen?n do que ten na man. . Anque fora pola lua.