Estudios e investigacións sobre o P. Sarmiento
BOLETÍN DA REAL ACADEMIA GALEGA
DIFERENCIAS ENTRE A PRIMEIRA EDICIÓN (A DE SANTIAGO) E A SEGUNDA EDICIÓN (A DE MADRID) Prescindimos das diferencias na puntuación (por exemplo as comas) e nos acentos e só recollémolas diferencias que afectan ó texto. Cando as diferencias afectan non a unha palabra senón a un parágrafo o parágrafo corrixido aparece entre corchetes.
(1) (2) ?quae ipsan (imò etiam) perimis naturam?. Todo o período entre corchetes queda redactado así: ?quum in eos, quos tollis de medio talia moliaris; verum hoc, quod sanè tibi proprium est, tecum non expostulo. Tunc igitur saevitiam tuam experimur infestissimam, cum non solum in extintos, verum etiam in superstites charissimo communique bono orbatos crudelis grasseris?. ?amaenum? ?ingentesque? Por evidente erro tipográfico na edición de Santiago aparece ?doctrinaran? por ?doctrinarum?. O período entre corchetes queda así: ?quippe quae variis inscribebantur caracteribus?. ?verum sensum explanantibus? ?quemadmodum? Desaparece na edición de Madrid todo o parágrafo entre corchetes. Desaparece na edición de Madrid todo o parágrafo entre corchetes. ?majori? ?quum? ?exorbares? ?superest solatium? O parágrafo quedou así na edición de Madrid: ?nostras insignis vir te triumphavit? ?si quodam modo? ?quippe qui? O parágrafo queda así: ?certamina in honorem Vulcani celebrantes, quae Lampadephoria dicebantur? ?quum? ?a cursus? ?sive? O parágrafo di así: ?quarum orbem plano fuerat emensus? Eliminado o parágrafo entre corchetes. Nova redacción:?integrum, vel invita Parca, manebit?. Desaparece todo o parágrafo entre corchetes. ?in nobili? Eliminado.
(3) (4) (5) (6) (7) (8) (9) (10) (11) (12) (13) (14) (15) (16) (17) (18) (19) (20) (21) (22) (23) (24) (25) (26) (27)
IMPRECACIÓN CONTRA A MORTE POLO PASAMENTO DO RVDMO. P. MARTÍN SARMIENTO
¡Ou! Morte cruel que coa túa afiada gadaña non renuncias a segar a vida de tódolos seres animados, tanto racionais como irracionais, e incluso dánala mesma natureza. Qué abominable e funesta me pareces cando maquinas tales cousas contra aqueles que levas. Pero non te increpo por exercelo teu funesto oficio con cada un dos mortais senón que te acuso, a ti que te excedes na medida do dano, porque te asañas no proceder non só contra os mortos senón tamén contra os que sobreviven, deixándoos orfos do ben máis querido. ¡Ou! Parca inhumana que ante ninguén te detés, hai pouco mostráchesnolo teu rigor levando de entre os vivos, a qué home, o máis sabio entre os iguais nas ciencias divinas e humanas, o
43
Nº 363