ijoletin de la Real Academia Gallega 203
fectamente. Y no he citado.a las provincias vascas, porque ?stas ya es
sabido que no tienen nada de com?n con las dem?s regiones espa?olas
salvo el amor a la Madre Patria que a todas ellas les une.
Pero las coplas de ninguna de las regiones, a?n siendo todas ellas
de origen popular y expresando muchas veces iguales sentimientos e
iguales emociones, se parecen a las coplas de las otras. Y ocurre con
las gallegas, que no pareci?ndose, como digo, a las del resto de Espa?a,
tienen, en cambio, una semejanza tan grande con las portuguesas, que
parecen, ellas y ?stas,, inspiradas por una misma musa: prueba inequ?
voca de que el alma portuguesa y el alma gallega son una misma. ?Qu?
importa que las conmociones pol?ticas o las combinaciones diplom?ti
cas levanten fronteras y tracen l?neas divisorias? El alma de los pue
blos hermanos es la que no admite jalones, y bajo esta o la otra ban
dera, sigue siendo una,e indivisible, hablen esos pueblos la lengua que
hablen, tengan las instituciones que tengan y amen la bandera que
amen.
Dije que existe, entre las coplas lusitanas y las gallegas, una se
mejanza, tan grande, que parecen, unas y otras, inspiradas por una
misma musa. Y voy a citar, para demostrarlo, algunas coplas de
aquende y allende el Mi?o
Canta el pueblo lusitano:
? Ana, tres vezes Ana,
o Ana feita de cera;
qu?n fora brasa de fume,
Ana, que te derretera.
Y canta el pueblo galician:
Meu Manoel, meu Manoeli?o,
meu Manoel feito de cera.
?Qu?n me dera ser o lame
que ao meu Manoel derretera!
?Quer?is parentesco m?s cercano? Pues all? va una copla tan
popular en Portugal como en Galicia:
San Gon?alo Gon?alinho,
casamenteiro das velhas:
?por qu? nao casais as novas?
?qu? mal vos fizeran elan?