[p. 117]      O BERCE VALEIRO      Cuberto d' encaixes con sábas d' holan un berce dourado proparad' está. N-a colcha de raso as meigas cicais con ouro e con sedas poideron bordar guirnaldas de frores; pois con primor tal muller d' este mundo non bordou xamais. De fadas teceron envisibres maus os ricos encaixes d' os brancos pañás, [p. 118] que parecer feitos d' escumas d' o mar.      Xa naceu o herdeiro... ¡qué gozo! ¡calai...! ¡non chora o miniño! ¿Cóm' esto será? ¿Os ricos non nacen tamén pra chorar?... O pequeno conde naceu morto xa.