Anterior Anterior Aires d'a miña terra
"As duas pragas" (páxina 32)
Seguinte Seguinte
m5currosenriquezairesdaminhaterra031.html


[p. 145]


          AS DUAS PRAGAS


Baixo d' un ceo promizo e bretemoso
Unha negra montana;
Baixo a montana negra unha curtiña
D' álbores decotada;
Pacendo n'a curtiña, media ducia
D' ovellas esfameadas,
E celosas gardando esas ovellas,
Murchas, tristes, d' aldea as catro casas.
                             —
   Dentro de cada casa, unha cociña
Escura y- afumada;
Dentro cada cociña, unha fogueira
Que o vento frio apaga;
Xunto cada fogueira, cavilosa,
Unha testa incrinada;
Dentro de cada testa, un pensamento
De prôusima fuxida, ou de venganza...


[p. 146]


   ¿Qué acontece n' aldea?—Antes de agora
Vina, y- alegre estaba;
N'ela todo era festas e trouleos,
E bailes e fiadas;
N'os campos escoitábanse as degrúas
D'os sachos y- as eixadas,
N'os fogares as frescas armonías
D'as risas e d' os bicos, q' estralaban.
                             —
   ¿Qué demos acontece n' esa aldea?...
¿Cál foy d' as sete pragas
A que eiquí descargóu, matando a sua
Xovialidade sana?... 
Cravado por tres cravos baixo a copa
D'o cipreste d'a entrada,
Calquera pode leer este letreiro:
«Hay escribano e capellan en Cangas.»


Anterior Anterior Seguinte Seguinte